WITH A LITTLE HELP FROM MY FRIENDS..

Γιατί όπως λέει και το άσμα ,κάθε ξεκίνημα χρειάζεται και λίγο σπρώξιμο,όχι τίποτα άλλο αλλα για να σε μάθουν,να σε παρακολουθήσουν και αν σε γουστάρουν να σε βάλουν στην καθημερινότητά τους.

Τελικά το blogging που έχει πάρει διαστάσεις τεράστιες στην Ελλάδα -ολόκληρη εφημερίδα έβαλε ένθετο με blogs-θα μας φέρει όλους πιο κοντά

Το επόμενο βήμα και είμαι σίγουρος οτι θα γίνει είναι να βγεί μια ΟΛΟΚΛΗΡΗ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ βασισμένη σε άρθρα γραμμένα απο γνωστούς και μή ανθρώπους που θα γράφουν για αυτήν μέσα απο την άνεση του σπιτιού τους..

Και το φοβερό είναι οτι όλοι οι εφημεριδάδες έχουν μπροστά τους μια ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ απο ανθρώπους που δέν τους δόθηκε ποτέ η δυνατότητα να γράψουν σε μια εφημερίδα,που τελέιωσαν μια σχολή δημοσιογραφίας αλλα ποτέ δέν δούλεψαν πουθενά γιατι ΠΟΤΕ δέν τους δόθηκε μια ευκαιρία να αποδείξουν το πόσο πολύ ζούν για να γράφουν

Νομίζω οτι ζούμε μια μοναδική εποχή όπου μικροί ήρωες της καθημερινότητάς μας ( όπως ο ΑΡκούδος, ο Pitsirikos κ.α) ζωγραφίζουν καθημερινά τον γκρί τοίχο της μελαγχολίας μας με χιούμορ και διάθεση μοναδική .

Κάθε μέρα πετάγονται δεκάδες blog ..

Κάθε μέρα κι ενας μικρός ήρωας της ρουτίνας ,της πόλης,του χωριού γεννιέται και περιγράφει όλα αυτά που ζεί μέσα απο το δικό του χαρτί,μέσα απο την δική του πένα,μέσα απο το δικό του αόρατο μελάνι του υπολογιστή του.

Κι αυτό είναι αξιοθαύμαστο..

Αν θέλετε την γνώμη μου- θέλετε δε θέλετε δηλαδή θα την διαβάσετε - το blogging είναι ένα μεγάλο σχολείο.Μια μεγάλη έκθεση ιδεών που καθημερινά γράφονται εκατομμύρια λέξεις,εκατομμύρια σκέψεις,εκατομμύρια απόψεις (εδώ ακούγεται απο κάτω σε μορφή χαλιού το τραγούδι ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ της ΑΝΝΑΣ ΒΙΣΣΗ )

Μένει μόνο να βρεθούν εκείνοι που θα ξεχωρίσουν εκείνους που αξίζει να ξοδεύεις τον χρόνο σου διαβάζοντάς τους..

Το ταξίδι το δικό μου ξεκίνησε και πάλι μετά απο σπρωξίματα φίλων που με παρότρυναν να γράφω πιο συχνά και να μήν είμαι τεμπέλης..

Το πήρα απόφαση ..Και με το δικό σας σπρώξιμο θα συνεχισω..

With a little help from my friends , to ημερολόγιό μου μπαίνει και πάλι στην ζωή μου και στην ζωή όσων αποφασίσουν να το βάλουν στα ΑΓΑΠΗΜΕΝΑ του υπολογιστή τους.

Δεν ζητάω και πολλά ε?

ΨΙΤ 1 : Ευχαριστώ τον Λεωνίδα του Satleo.gr που με στηρίζει σε κάθε κίνηση. Με τον ΛΕΟ έχουμε μια περίεργη φιλία διαδικτυακή και εναν αλληλοσεβασμό μοναδικό...

ΨΙΤ 2 : Eστειλα πρόσκληση έναρξης του blog μου και στον PITSIRIKO με την πάνα για βρακί και δέν με νοιάζει καθόλου αν δημοσιεύσει το νέο μου ξεκίνημα. Με ενδιαφέρει που πίσω απο την πάνα και τιν πιπίλα του κρύβεται ένας άνθρωπος που αγαπάει αυτό που εμένα μου δίνει ζωή: το ραδιόφωνο

ΨΙΤ 3 : Στην πρώτη μέρα η επισκεψιμότητα του blog χτύπησε κόκκινο ..Δέν με ενθουσιάζει..Με νοιάζει κάθε μέρα να κοιμάμαι το βράδυ γεμάτος απο σκέψεις που το πρωί θα μπορώ να τις γράψω για να μπορώ αν εκπέμψω μετά ήρεμος τα ΄πιο ω-ραί-α λαι-κά σε σπίτια με μωσαικά...΄΄