Παρασκευή, Ιανουαρίου 26, 2007

Συννεφιές όμορφες.


Συννεφιές..

Δέν θα κάτσω να ξαναγράφω για τον καιρό .Τα διαβάζουμε κάθε μέρα στις εφημερίδες και τα βλέπουμε κάθε μέρα στη τηλεόραση .

Σήμερα όμως παρατηρούσα απο το studio το παιχνίδι που έκαναν τα σύννεφα με τον ήλιο..

Έχετε ποτέ προσέξει πόσο όμορφα ζωγραφίζει ο ουρανός όταν έχει κέφια ;

Κάθε δέκα λεπτά το σκηνικό άλλαζε ..Μικρά σχήματα, μεγάλα βουνά, τεράστιοι αρκούδοι (ναι σας λέω, είδα αρκούδους..) και πολλά πολλά μπαμπάκια..

Μικρός νόμιζα ότι τα μπαμπάκια έρχονται από τον ουρανό..Οτι είναι κομμάτια από τα σύννεφα .. Έτσι τα είχα φτιάξει στο μυαλό μου.. Μέχρι που στο σχολείο με προγείωσαν στην πραγματικότητα..

Πάντα με εκνέυριζε η πραγματικότητα. Ειδικά όταν μου χάλαγε τα όνειρα μου και τον δικό μου τρόπο σκέψεης..

Σήμερα όμως τα ξαναθυμήθηκα όλα αυτά καθώς έβλεπα την πρόγνωση του καιρού για τις επόμενες μέρες..

Παντού συννεφιές..

Έτσι έπαιξα το τραγούδι ‘σύννεφα’ του Νίκου Βέρτη σε μουσική Γιώργου Θεοφάνους και το σκηνικό που έβλεπα από τα τεράστια τζάμια του OASIS88,
απέκτησαν το δικό του soundtrack .

Τώρα τελευταία μ αρέσει να παρατηρώ τα πάντα.. Και να τα γράφω.. Δεν ξέρω πολλές φορές αν αφορούν κανέναν, αν εμπνέουν κανέναν ..Απο την άλλη αισθάνομαι όμορφα που μοιράζομαι μαζί σας τα πάντα ..Κάθε σκέψη, κάθε εικόνα, κάθε συναίσθημα..

Μου έγραψε ένας φίλος ότι θα νοιώσω πόσο σκληρός είναι ο κόσμος του blogging και θα τον νοιώσω κι όλας..

Σκληρός ;

Τι περιμένετε δηλαδή ότι άρχισα να ξαναγράφω για να κάνω κριτική και να θάβω κόσμο και κοσμάκη…

Χάσατε.

Είμαι εδώ πρώτα για πάρτη μου .Πρώτα για να αισθάνομαι εγώ καλά και μετά οι φίλοι μου .

Οπότε δεν με νοιάζει κανένας σκληρός κόσμος και καμία ιστορία επιστημονικής φαντασίας που διαβάζω σε blogs. Έχω χορτάσει από θεωρίες συνωμοσίας που δεν έχουν καμία βάση ( το τι μπούρδες διάβασα τον τελευταίο χρόνο σε forum από τυπάκια του τίποτα εις βάρος μου και εις βάρος των πρώην συναδέλφων μου δεν λέγεται..

Δέν θα ξεχάσω που μαζευόμασταν με την παρέα μου όλοι μαζί και ρίχναμε ΤΟ γέλιο με τύπους που προεξοφλούσαν το τέλος μου – τι τους έχω κάνει άραγε ; -

Μιλάμε για κείμενα με στόμφο και κακία λές και τους είχα πειράξει την αδερφή τους.

Προτιμώ σε αυτά να απαντάω με την δουλειά μου, με το κέφι μου, με τα τραγούδια και την αγάπη μου .Και τους προεξοφλω ότι όσοι αγαπάνε πραγματικά το ρημάδι το ραδιόφωνο ΔΕΝ ΕΞΑΦΑΝΙΖΟΝΤΑΙ – ΔΕΝ ΧΑΝΟΝΤΑΙ- ΔΕΝ ΞΟΦΛΑΝΕ !

Το παλεύουν και προσπαθούν με όλη τους την δύναμη να βγούν και πάλι στον άερα.

Και αυτό αργά η γρήγορα το βλέπουν, το νοιώθουν και το ακούν ΟΛΟΙ όσοι ασχολούνται με τα ραδιοκύματα..

Περαστικά σε ολους (για το συνάχι λέω..) και καλή συνέχεια σε εκείνους που παρακολουθούν την πορεία μου –μικρή αλλα τόσο γεμάτη σε εμπειρίες – από τα 17 μου μέχρι τα 30 κάτι μου (σιγά μην σας πώ ότι έφτασα τα 34 –ουπς )

Δεν υπάρχουν σχόλια: